- تاریخچه ای ارزشمند از عید نوروز
- آداب و رسوم ایرانیان در گرامیداشت عید نوروز
- عید نوروز باستانی جلوه ای زیبا از فرهنگ و تمدن ایران
سال نوی ایرانی یا عید نوروز یکی از قدیمی ترین و مهم ترین جشن ها در فرهنگ ایرانی است که همواره به عنوان نمادی از تازه شدن و نویدی از آمدن فصل بهار است.
در این مقاله از مجموعه آموزشی فینال کلاس ، قدری در مورد این دارایی ارزشمند تاریخ و تمدن ایرانیان صحبت خواهیم کرد.
تاریخچه ای ارزشمند از عید نوروز
عید نوروز به عنوان جشنی به مناسبت آغاز سال نو و فصل بهار، از هزاران سال پیش در ایران جشن گرفته می شود. این جشن مربوط به زمانی است که ایرانیان از چرخش زمین به دور خورشید آگاه شدند و فصل بهار را به عنوان آغاز سال و روزگار جدید جشن گرفتند.
نوروز با ریشه در دین زرتشتی ایران باستان دارای برخی اعتقادات و رسوم است. در زرتشتی، نوروز با نام "جشن سال" شناخته می شود و به عنوان جشنی مربوط به اعتقاد به دوستی ، صلح و عدالت جشن گرفته می شد. در این روز، آتش ها در آتشکده ها روشن می‌شد و مردم با هم به استقبال آغاز طبیعت دل انگیز می رفتند.
نوروز عیدی است که از هزاران سال پیش در ایران مورد جشن و احترام قرار گرفته است. این عید به عنوان یکی از قدیمی ترین و مهم ترین رویداد فرهنگی در ایران شناخته می شود.
در دوران امپراطوری هخامنشیان، نوروز به عنوان یکی از پنج جشن مهم سالانه شناخته می‌شد. این پنج جشن شامل: فروردین (نوروز)، میانه‌راهی (تیرگان)، مهرگان (جشن میوه‌ها و زمین)، آبانگاه (جشن آب) و سروسبزی (جشن بهار) بود. نوروز به عنوان روزی که اولین روز بهار است، توسط هخامنشیان به عنوان عیدی مقدس و ملی جشن گرفته می شد.
هخامنشیان در عید نوروز، آتش های مقدس خود را در معابد بزرگ خودشان روشن میکردند و با احترام و درخشش شمع‌ها، از آغاز سال نو استقبال میکردند.
در این روز، پادشاهان هخامنشی نیز در برابر مردم حاضر می شدند و به ایشان تبریک می گفتند. همچنین، در این عید، مردم نیز در فضای باز با هم نوروز را جشن می گرفتند.
در دوران پادشاهی ساسانیان نیز، عید نوروز همچنان به عنوان یکی از مهم ترین عید ها محسوب می شد.
در این دوران، تمامی مردم ایران، از پادشاهان گرفته تا مردم عادی، نوروز را جشن می‌گرفتند و این عید را به عنوان روزی مقدس و شادابی برای آغاز سال جدید تجلیل میکردند.
در دوران ساسانیان، مردم در روز نوروز به تماشای نمایش های مختلف می رفتند، شیرینی های مخصوص عید تهیه میکردند و با هم عید را جشن می‌گرفتند. این روز به عنوان شروع سال نو و روزی که طبیعت به زندگی بازگشت می‌کند، برای مردم ایران اهمیت بسیاری داشت.
امروزه نیز، نوروز به عنوان عیدی ملی در ایران گرامی داشته می شود و همچنان اهمیت و جایگاه خود را حفظ کرده است. در این روز، مردم با پوشیدن لباس های جدید، بازدید از خانواده و همکاران و جشن ها و مراسمی که در سراسر کشور برگزار میشود، از آغاز سال جدید استقبال می‌کنند.
این رویداد با شکوه ایرانی همچنین در بسیاری از کشورهای همسایه نظیر تاجیکستان ، افغانستان ، ارمنستان، بخش هایی از روسیه ، آذربایحان ، بخش هایی از ترکیه ، عراق که در گذشته جزیی از قلمرو ایران بوده اند جشن گرفته می شود.
آداب و رسوم ایرانیان در گرامیداشت عید نوروز
عید نوروز، جشنی است که ایرانیان همواره با شادی و سرور آن را گرامی می دارند. این جشن، ریشه در دوران هخامنشیان و پادشاهی ساسانیان داشته و تا به امروز ادامه دارد.
در دوران هخامنشیان و ساسانیان، عید نوروز به عنوان جشنی مهم و مقدس به شمار می رفت. در این دوران، نوروز به عنوان آغاز سال نو و فصل بهار در فرهنگ و ادبیات ایرانیان جایگاه ویژه ای داشت.
گرامیداشت این عید با آیین ها و رسوم خاصی نیز همراه بود که تا به امروز نیز در برخی مناطق ایران حفظ شده اند.
یکی از آداب و رسوم مهم در عید نوروز در دوران هخامنشی و پادشاهی ساسانیان، حضور در مجالس و جشن‌های عمومی بود. مردم در این مجالس با هم به گفتگو، جشن و سرور می پرداختند.
همچنین، بازی ها و مسابقات مختلفی نظیر چوگان و اسب سواری ، مبارزه های دوستانه در این جشن ها برگزار می‌شدند که برای افزایش همبستگی اجتماعی بسیار موثر بودند.
یکی از رسومات مهم نوروز باستانی ، هفت سین است. در این رسم، هفت اسم که با حرف سین از زبان فارسی آغاز می‌شوند، در میانه میزی قرار می‌گیرند و هر کدام نمادی از مفاهیم و ارزش‌های مختلفی را نمایان می‌سازند.
مثلاً سمنو، نمادی از سبزه و طبیعت است و سنجد شیرینی و شکرینی را نمایان می‌سازد. همچنین سینه آجیل، نمادی از خوشبختی و ثروت میباشد. این رسم باعث تزئین خانه‌ها و ایجاد فضایی شاد و پرانرژی میشود
در این دوران، همچنین نمادها و علائم خاصی نیز برای تجسم امید و بهار استفاده می‌شد. میوه ها، گل ها و خرما ها به عنوان نمادهایی از رنگارنگی و خوشبختی در طی نوروز مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
همچنین، تزئیناتی مانند پرده‌ها و نقوش‌های زیبا برای فرشیدن هرچه بیشتر جشن و امید در این روزها به کار می رفت.
عید نوروز در دوران هخامنشی و پادشاهی ساسانیان به عنوان یک عید ملی و همگانی تلقی می شد و همه طبقات جامعه از پادشاهان تا مردم عادی در آن شرکت میکردند.
این عید برای ایرانیان به عنوان نمادی از تمدن و فرهنگ غنی خود بود و همچنان هم به عنوان جشنی مهم و مورد احترام توسط مردم گرامی داشته می شود.
جشن آتش یا چهارشنبه سوری، یکی از جشن های باستانی و موروثی ایران است که از دوران هخامنشی و پادشاهی ساسانیان تا امروز برگزار می شود.
این جشن، مراسمی است که در آغاز سال نو و فصل بهار برگزار میشود و به منظور تمجید از نوروز و شکوفایی طبیعت و زندگی، با پریدن از روی آتش و خواندن جمله بسیار مشهور " زردی من از تو... ، سرخی تو از من " و شعله ور شدن هزاران شمع و آتش جشن گرفته می شود.
البته لازم است اشاره کنیم اخیرا در جریان جشن های چهارشنبه سوری آتش بازی های خطرناک توسط عده ای انجام میشود که هیچ ارتباطی به تاریخ و یا فرهنگ ایرانی اصیل ندارد.
جشن آتش رویداد مهمی بود که به منظور محافظت از آتش و زنده نگاه داشتن آن، مردم در این روز شعله‌هایی را در محل‌های عمومی و خانه‌های خود روشن میکردند.
این آتش ها نمادی بودند از نور و روشنایی که در زندگی برقرار است و نمادی از تحول و تجدید حیات طبیعت و جامعه بودند.
شعله هایی که در جشن آتش روشن می شدند، به عنوان نمادی از نوروز و شکوفایی طبیعت، به همراه موسیقی، رقص و آواز و با حضور مردم، برگزار می‌شدند. مردم در این روز به صورت عمومی به جشن می پیوستند و با هم به خوشی و شادمانی احترام می گذاشتند.
در جشن آتش، آتش‌ها به عنوان نمادی از تمامیت و قدرت خداوند در زمین و آسمان، مورد احترام و عبادت قرار می‌گرفتند. آتش در باورهای هخامنشی به عنوان نمادی از نوروز و نیروی خداوند در مقابل تاریکی و شرارت قرار داشت.
عید نوروز باستانی جلوه ای زیبا از فرهنگ و تمدن ایران
عید نوروز به عنوان یکی از مهم‌ترین جشن‌های فرهنگی و تاریخی در ایران، با ریشه در دوران باستان و با جشن‌گیری‌های مختلف همچنان در جامعه ایرانی جاودانه است. این جشن نه تنها به تازگی و تغییرات طبیعت نیز نماد است، بلکه نمادی از امید، وحدت و آغاز یک روزگار جدید نیز به حساب می آید.
این جشن که هزاران سال از زمان امپراطوری هخامنشان، کوروش کبیر، پادشاهان ساسانی، صفویان و تا به امروز مورد احترام و توجه مردم ایران قرار داشته، با رسومات متنوع در ایران و کشورهای همسایه جشن گرفته می شود.
نوروز باستانی به عنوان یکی از مهم ترین جشن های فرهنگی ایران ، با آغاز فصل بهار و نمادین ترین روز سال شمسی، هر ساله در تاریخ ۲۱ مارس به جشن می شود.
این روز زمانی است که خورشید به مدار جدیدی وارد میشود و طبیعت دست به تغییراتی جدید می زند. از همین رو، نوروز به عنوان نمادی از تجدید حیات و امید به آینده، توسط مردم ایران با شادی و خوشحالی استقبال می شود.
در نوروز باستانی مردمان ایران غالبا سفره های مختلفی را تدارک می بینند و در طبیعت زیبای اطراف شهر و روستاها قدرت تازه‌ای می یابند. با هم نشینی، خنده و شادمانی در این سفره ها روحیه خودشان را ارتقا می بخشند.
با توجه به اهمیت و سنتی که نوروز باستانی در فرهنگ و تمدن ایران دارد، این عید همچنان در طول تاریخ توانسته است جاودانگی یابد و در زمان حاضر همچنان جشن و سرور مردم ایران را فرا گرفته است.
نوروز باستانی، جلوه ای زیبا از فرهنگ و تمدن ایران است که هر ساله با رسومات متنوع خود، مردم را به همبستگی، امید و خوشبختی دعوت می کند.
